Jan Czekajewski

Jestem za, a nawet przeciw

Szaro-Bury Obraz Sytuacji Politycznej w Polsce

Jak sobie przypominam z czasów PRL-u, naukowcy jadący na „Zachód” byli przesłuchiwani przez oficerów Urzędu Bezpieczeństwa i ich wskazówki były zwykle następujące: „Obserwujcie bacznie Towarzyszu co Wy tam będziecie widzieć. Nie ulegajcie blichtrowi wrogiej, kapitalistycznej propagandy. Informujcie, który ze stypendystów  szkaluje, czyli sra we własne gniado, no i się nawarstwiajcie, nawarstwiajcie...  Abyście mieli, co w raporcie dla nas napisać!”

Także i tym razem, ale bez zachęty odnośnych służb specjalnych, piszę co mi się w Polsce w czasie ostatniej wizyty „nawarstwiło”.

Jadąc do Polski po czterech latach nieobecności, obawiałem się, że moje opinie polityczne napotkają wiele sprzeciwu, a nawet wrogości.  Zresztą klimat polaryzacji nie jest mi obcy także w Stanach Zjednoczonych, gdzie społeczeństwo podzieliło się na tych, co popierali (i popierają) Prezydenta Trumpa i tych, co popierali Hillary Clinton. Czyli, nic nowego. W sytuacji polskiej polaryzacja odbywa się na płaszczyźnie PiSu i PO/KOD jakkolwiek byśmy konkurentów do władzy nazwali. Natomiast ja nigdy nie widziałem żadnej sytuacji jako dwubiegunowej, czarno- białej, jako że w  każdej sytuacji społecznej a nawet między ludzkiej, są strony dobre i są strony złe. Dodatkowo, kwalifikacja „dobre” czy „złe” taż zależy od osoby lub grupy, która z danej sytuacji korzysta, albo traci. Będąc, zatem człowiekiem mającym wiele wątpliwości, trudno mi być “partyjnym”, czyli posłusznym programowi jakiejś partii. Zatem nie mogłem powiedzieć moim znajomym, a nawet rodzinie, że jestem za a nawet przeciw bieżącemu rządowi PiSu, której to koncepcji, „rozdwojenia jaźni” moi bliscy nie rozumieli, albo wygodniej im było jej nie rozumieć albo spostrzegać.

Co dzieli, a co łączy Polaków?

Rusofobia łączy Polaków, zarówno tych popierających PiS jak i PO/KOD. Jest to zjawisko pamięci o ostatnim wrogu.  Na dodatek Rusofobia stała się myślą przewodnią klasy politycznej (nomenklatury) rządu amerykańskiego, która to w szerokiej propagandzie zaczęła obciążać Rosję i jej Prezydenta, Putina odpowiedzialnością za wygrane przez Donalda Trumpa wybory, które były jakoby manipulowane zdalnie poprzez Internet przez rosyjskich, fałszywych Amerykanów (Fake Amerykans), ukrywających się pod przybranymi imionami np.  Mr.Smth,  lub Mr. Adams.  Wedle powszechności tych wypowiedzi w amerykańskich mediach nie pozostaje mi nic innego jak uważać się za „Falszywego Amerykanina”, bo tylko taki ulega manipulacjom Putina i głosuje jak ja, na Trumpa. Jakiekolwiek argumentacje, że nie jestem zdalnie, poprzez Internet kontrolowany z Kremla, na nic się tutaj nie zdadzą. Moje przekonanie, że Trump został wybrany poprzez niezależnych Amerykanów, którzy mieli dosyć oligarchii , jest dowodem samym w sobie, że byłem manipulowany. Na dodatek, a może na szczęście, moja patentowana, bo urodzona w USA, żona jak i jej inteligencko-chłopska cała rodzina także głosowała na Trumpa. Jeśli więc my wszyscy jesteśmy manipulowani, to moc propagandy Putina, jest potężna i nikt jej się nie może oprzeć zarówno w Polsce jak i w USA. Pod tym względem plasuję się, jako zarówno wróg demokracji, czyli KODu, jak i „ obskurantyzmu” PiSu.  Jest jasnym, że pewne koła, nazwijmy ich neo-konserwatystami, w Stanach Zjednoczonych maja interes w osłabieniu Rosji i zlikwidowaniu rosyjskich wpływów na Ukrainie i Syrii.  Są to interesy pewnych kół amerykańskich, niemających nic wspólnego z interesami polskimi.

Zagrożenie z Zachodu

W tym wypadku jestem przeciwny opinii KODu i większości moich znajomych, którzy bagatelizują zamiary Angeli Merkel, a które to zamiary jasno wykreślił w czasie swej ostatniej mowy Jean-Claude Junker, Prezydent Komisji Europejskiej. Aczkolwiek w czasie ostatnich kilku lat, bardziej mizerne postacie z niemieckiego Bundestagu, wypowiadały się podobnie, Junker bez kozery wypowiedział się za stworzeniem Europejskich Sił Zbrojnych, jednak pominął gdzie będzie sztab główny i kto będzie jego Wodzem. Wzmiankował jedynie, że Europejskie Siły Zbrojne, będą współpracowały z NATO, nie określając zasad tej współpracy i zakładając, że Amerykanie będą z takiego rozwiązania szczęśliwi. Z krótkiego przeglądu decyzji polskiego ostatniego rządu PiSu, wygląda na to, że Polska stawia na obronę ze strony USA, a jej największym zagrożeniem jest Putinowska Rosja, przed którą będą bronić amerykańskie zespoły rakiet antybalistycznych Patriot i zakup niezwykle kosztownych amerykańskich samolotów i śmigłowców. Ja jednak, jako „Fałszywy Amerykanin”, bezwolnie manipulowany przez Putina nie wierzę, aby to uzbrojenie mogło gwarantować zwycięstwo w konflikcie z Rosją i jej przewagą strategiczną. Obawiam się jednak, że Polska może być wplątana w konflikt Ukraińsko-Rosyjski, a wtedy cała koncepcja wojny z Rosją nabierze innego wymiaru. A jaki to będzie wymiar, pozostawiam czytelnikom do domysłu? W polskiej prasie pokutują mrzonki koncepcji Piłsudskiego, że niepodległość Polski wiąże się z niepodległością Ukrainy. Wedle mojego odczucia, Rosja nigdy nie pogodzi się z oddaniem Krymu albo Donbasu pod kontrolę Ukrainy a co idzie za tym NATO. Demonizacja Rosji, jaką widzimy w amerykańskiej prasie i polityce, może doprowadzić do groźnego konfliktu między nuklearnie uzbrojonymi przeciwnikami. W takim konflikcie, Polska obok Ukrainy będzie najbardziej poszkodowanym w Europie krajem, tak jak to miało miejsce w roku 1939.

O co Niemcom chodzi?

Z wypowiedzi Junkersa, długoterminowy strategiczny plan Niemiec w stosunku do Polski jest podporzadkowanie jej ekonomiczne, które do pewnego stopnia już jest stanem dokonanym. Interesującym dla mnie jest jednak irytacja Komisji Europejskiej, a ostatnio nawet samej Merkel, że w Polsce jest brak praworządności. Pytanie, jakie sobie stawiam, dlaczego Merkel jest tak zainteresowana polską praworządnością, a sympatyzują z jej krytyką Polski są watahy europejskich mediów. Dla mnie ataki na braki w polskiej praworządności są pierwszą próbą, dla dalszych żądań niemieckich dotyczących podatków, waluty i oddanie polskiej polityki wewnętrznej w „europejskie” ręce. Fakt, że większość polskiej prasy i mediów prowincjonalnych już jest w niemieckich rękach, jakoś uchodzi uwadze polskiej opozycji, czyli KOD-u. W tym wypadku popieram PiS z jego polityką obrony polskich wartości kulturowych i anty islamską polityką imigracyjną. Proszę pamiętać, że religijne, Islamskie, Prawo Szaria, jest w diametralnym konflikcie zarówno z koncepcją demokracji EU, jak i religijnym tradycjom PiSu. KOD i PO.

Czyli jaka jest moja pozycja? Otóż jestem przeciw PiS-owskiej polityce inwestycji w bardzo kosztowne uzbrojenie, które może zrujnować Polskę finansowo, ale nie uchroni Polski od rosyjskiej agresji, jeśli taka zaistnieje. W tym wypadku nie wiem, po jakiej stronie jestem, gdyż opozycja, czyli KOD, nie deklaruje się jasno, jaką politykę obronną by prowadził, gdyby był u władzy.

Czyli znowu siedzę nad problemem obrony Polski , okrakiem , czyli wedle byłego Prezydenta Wałęsy, „ jestem za, a nawet przeciw”. Takich jak ja w byłym ZSSR zwykle rozstrzeliwano. Jak na razie, w USA, uchodzi mi to płazem? Czyli w Ameryce nie jest tak źle, jak to Europejczycy powiadają.

A więc jaką pozycję winna Polska przyjąć wobec Rosji?

W mojej, być może naiwnej, opinii Rosja dzisiaj nie jest zainteresowana w przejęciu kontroli nad Polską. Doświadczenia powstań w  19 i 20 wieku plus ferment jaki w obozie komunistycznym został wywołany przez Solidarność, wskazują, że Polskę można łatwo podbić, ale niemożliwe jest ją strawić, czyli zrusyfikować. Rosja dzisiejsza jest w defensywie.  Jej zainteresowanie jest w utrzymaniu wpływów na rosyjsko- języcznych obszarach Ukrainy. Od Polski zależy czy w ten trudny, ukraińsko-rosyjski konflikt Polska da się wciągnąć, czy tez nie? A może Polakom tylko się wydaje, że są niepodlegli?   Pozwolę tu sobie zażartować, że może Jarosław Kaczyński i Macierewicz są zdalnie manipulowani (poprzez Facebooka)  przez Putina? A może Putina plan zakłada rozsadzenie NATO od wewnątrz przez zbankrutowanie Polski przez zakup kosztownego „patriotycznego”, antyrakietowego uzbrojenia? Kto wie? W tym „medialnym świecie” wszystko jest możliwe, nawet i prawda.

Dla oceny czytelników pozostawiam decyzję, czy jestem za, czy przeciw w tym zapalnym dialogu miedzy „Oświeconymi Europejczykami” i „Polskim Ciemnogrodem”?

Jan Czekajewski

DONOS DO PROKURATORA W OPOLU
Prokuratura Wojewódzka w Opolu
Wydział Pamięci Narodowej

Szanowny Herr Prokurator,

Ja niżej podpisany, Wolfgang Ślimak, rolnik-autochton, ze wsi Placówka, woj. opolskie, niniejszym zapodaje ze niejaki Herr Dr. Bogusław Wiseman , podobno zatrudniony w Klinice Ginekologii Towarzyskiej Akademii Medycznej w Opolu, w chwilach kiedy jestem w pracy, nielegalnie i bezpłatnie, chędoży moja żonę Helge Ślimak ( z domu Rura) z która jestem żonaty dozgonnie i podwójnie, jako ze cywilnie i kościelnie. Chciałbym zwrócić uwagę Wysokiej Prokuraturze ze wyżej wymienione stosunki moralne Herr Dr. Wiseman obywa z moja małżonką na tylnym siedzeniu samochodu małolitrażowego produkcji krajowej (na licencji Fiata), co ubliża wszystkim zasadom Bezpieczeństwa, Katechizmu i Higieny Pracy i jest dodatkowym powodem do wysokiego, jeśli nie najwyższego wymiaru kary.
Tenże Herr Dr. Bogusław Wiseman będąc w pijanym widzie, w bistro "Panderosa" we wsi Placówka, wypowiadał sie publicznie, po powrocie z Hameryki, ze praca w Nowy Yorku, " na azbestach", jest gorsza od Sowieckiego Obozu Pracy na Kołymie. Dr. Bogusław Wiseman bredził także, że zdrowo zagazował, co mnie dogłębnie i osobiście uraziło, jako ze mój ojciec, w czasie wojny, zakwalifikował sie do renty w Drugiej Grupie Inwalidzkiej, jak sie zagazował bimbrem czy tez denaturatem, podczas służby w Wermachtcie, we wiosce Krepitze (dzisiaj Krzepice) koło Tchenstochau, Generalgouvarnement. Wyżej wymienione skandaliczne wypowiedzi Dr. Bogusława Wisemana sa wierutnym kłamstwem wbrew oczywistym faktom i obraza nie tylko Pamięci Narodu Polskiemu, ale także Unii Europejskiej i NATO. Wobec skandalicznych wypowiedzi Herr Doktora Bogusława Wisemana, żądam aby go Pan Herr Prokurator zapudłował do pierdla na lat trzy a jeśli możliwe na lat pięć. Przedłużenie wyroku należy uzasadnić wyżej wymienionymi skandalicznymi warunkami BHP w których moja żona Helga Ślimak (z domu Rura) darmowo wykonywała usługi moralne na rzecz Dr.Bogusława Wisemana.

Dłuższa izolacja Dr. Bogusława Wisemana w zakładzie penitencjarnym, da mi czas na konstruktywne odbudowanie mych stosunków małżeńskich z ma ukochana żoną Helga ( z domu Rura) na zasadach Wartości Chrześciańskich, Wolnorynkowych i Europejskich.

p.s. Pozwalam sobie załączyć 250 Euro dla Pana Prokuratora na "koszta sądowe" i zobowiązuję sie dorzucić dużo więcej jak ten sukinsyn Wiseman zczyznie docna w pierdlu Szanownego Pana Herr Prokuratora.
Jeśli Pan Herr Prokurator dozwoli to po jego aresztowaniu przyjdę do wiezienia w Opolu aby mu jeszcze patriotycznie dokopać.

Im Aufrage / nieczytelny/

Wolfgang Slimak,rolnik- autochton, Wieś Placówka, Powiat Strzelce,
Województwo Opolskie

W kompozycji pisma do Prokuratury pomagał
Emerytowany Sekretarz PZPR (dziś azylant polityczny w N.Y.):
Mgr habilitowany, Johan (Johnek) Musician
/podpis nieczytelny/

 Zamiast Dwu Partii Mamy Jedna Partię Wyłącznej Prawdy

O amerykańskich wyborach prezydenckich

Jak większość Amerykanów w moim stanie, Ohio  głosowałam za ZMIANĄ.  Ponieważ jedyny wybór był miedzy Trumpem a Hillary Clinton, głosowałem za Trump’em. Mój wybór nie był podyktowany specjalna sympatia dla Donalda Trump’a, którego program reform wygląda daleki od możliwości ich wypełnienia, niemniej Trump był jedyny spoza układu, czyli „sitwy”, jaki reprezentowała Hillary Clinton. Nigdy nie głosowałem wedle klucza partyjnego, jako że doszedłem do wniosku, że właściwie mimo opinii, jakie się utarły wśród „partyjnych” obywateli, nie ma dużej różnicy miedzy dwoma partiami, szczególnie, jeśli chodzi o politykę zagraniczną, a szczególnie wojny jakie od 15 lat przegrywamy np. w Afganistanie i na Bliskim Wschodzie. Pojawienie się Trump’a na arenie politycznej obnażyło przykrą prawdę, że w US nie ma  dwu konkurujących ze sobą partii. Jest jedna zjednoczona partia nazwijmy ją „Partią Oligarchów”, która  od wielu lat kontroluje politykę i praktykę wojny prewencyjnej  Stanów Zjednoczonych. Partia ta ma to, co w Marksizmie-Leninizmie nazywa się „bazą” i „nadbudową” Bazą są duże pieniądze w rękach wąskiej mało znanej grupy, a nadbudową są dwie partie działające jawnie i tworzące  pozory demokratycznego zróżnicowania, czyli Partia Demokratyczna i Partia Republikańska. Nagłe pojawienie się, „jak Filip z konopi”, niezależnego kandydata partii republikańskiej, jakim stał się Donald Trump, było zaskoczeniem także dla Partii Republikańskiej, która liczyła że Donald Trump  z pewnością wyborów  nie wygra, a więc zagrożenie dla oligarchów było znikome. Wobec tego Oligarchia postawiła na  wygraną Hillary Clinton.  O tym, że taki był wybór oligarchii świadczyła niespotykana dotąd zgodność głosów w  telewizji i wiodących gazetach, zarówno tych z prawa, jak Fox News i Wall Street Journal z tymi z lewa, czyli CNN i New York Times.

Począwszy od rozpadu ZSSR , woda sodowa uderzyła oligarchom do głowy, że teraz już nie będą zmuszeni dzielić się kontrolą nad światem z Sowietami, ale będą rządzić  samodzielnie, kompletnie zapominając że uprzednie pomysły budowania Światowego Imperium nikomu się nie wyszły na dobre. Kompletnie zapomniano o Napoleonie, Hitlerze a nawet Stalinie i ich zamiarach budowy francuskiego, niemieckiego i sowieckiego imperium. My Amerykanie zrobimy to lepiej! było hasłem na dzień dzisiejszy. Jako, że każda działalność imperialna wymaga otoczki ideologicznej, taka się natychmiast znalazła. Nagle pojawiła się grupa zwana Nowych Konserwatystów, po angielsku nazwana jako „neocons”. Neokonserwatyści, byli kiedyś zwolennikami Trockiego, ale się przefarbowali na konserwatystów, stąd nazwa  przyimka „neo”,czyli „nowi”. Oni właśnie ukuli hasło o Amerykańskiej Wyjątkowości, która upoważnia Amerykę do wyprzedzającej (preemptive) interwencji w innych krajach w „obronie podstawowych demokratycznych wartości”, a także stworzyli projekt pod nazwą  “Wiek Ameryki” (PNAC). Oni byli właśnie byli architektami katastrofalnej wojny w Iraku, która teraz jest określana nawet przez Hillary Clinton jako „pomyłka” . Przed i w czasie wojny w Iraku, byli nimi Richard Perle,  Rumsfeld, Wolfowitz, William Kristol, Libby and National Security Adviser Condoleeza Rice.

 Uprzednio głosowałem w czasie wyborów na prezydenta Baraka Obama. Liczyłem, że człowiek o rasowo mieszanym rodowodzie będzie niezależny w swych opiniach i zarządzeniach od rządzącej, głównie białej  oligarchii. Niestety wkrótce po wyborach na Obamie się zawiodłem jako, że się otoczył  grupą doradców/ bankierów odpowiedzialnych za kryzys ekonomiczny 2008. Okazało się ze Obama nie miał samodzielności działania, na jaką liczyłem, szczególnie, jeśli chodzi o ekonomie i wojny na Bliskim Wschodzie. Tu muszę ze smutkiem przyznać, że większość Amerykanów po obydwu stronach „barykady” nie uważa wojen za ważny element, o który należy się troszczyć, szczególnie teraz, kiedy armia jest zaciężna, znaczy się dobrowolna. Dla mnie, który przeżyłem wojnę jako dziecko, wojna jest podstawowym elementem, którego należy unikać.

 Dynastia Rodziny  Clintonów?

Za sytuacje, w jakiej, dzisiaj znalazła się Ameryka nie winiłbym jedynie Hillary Clinton, gdyż wina sięga daleko dalej do rządów prezydentów Billa Clintona i G.W. Busha, którzy dla nas przeciętnych obywateli reprezentowali „Dynastie” w których władza przechodziła z rąk do rąk , z ojca na syna. Hilary miała ambicję przejąć władze po Billu Clintonie z małą przerwą na prezydenturę Barak’a Obama. Jej historia jest żenująca, jako że popierała G.W. Busha wojnę w Iraku i wojnę w Libii. Hillary miała poparcie bankierów z Wall Street,  a ostatnio zakładała prywatny serwer do prywatnej korespondencji internetowej licząc, że zapewni sobie prywatność swej korespondencji. Pomijając treść samej korespondencji jej wiara, że jej prywatny serwer ją zabezpieczy przed „posłuchem” osób i organizacji postronnych, świadczy o jej braku zrozumienia jak sam rząd amerykański działa. Hillary zapomniała, że  Internet jest przedmiotem „podsłuchu” przez nasze własne centra wywiadowcze jak  i wrogie nam państwa. Powszechnie jest wiadomym, że wydajemy biliony dolarów na „podsłuch” naszych rozmów telefonicznych i korespondencji internetowej przez NSA ( National Security Agency). Prasa i TV rozdziera szaty na wiadomość, że Rosjanie nas podsłuchują, że WikiLeaks nas podsłuchuje, że Chińczycy się dobierają do naszych banków informacji. Czyżby Hillary Clinton wierzyła, że prymitywny system, jaki zainstalowała w swoim domu nie będzie spenetrowany przez rodzime i obce wywiady? Jej naiwność albo przekonanie we własną nieomylność, dyskwalifikuje ją, jako kandydatkę na prezydenta Stanów Zjednoczonych, nie mówiąc już o jej nieukrywanej żądzy władzy za każdą cenę. Dla celów wyborczych Hillary wciągnęły cały aparat zwany Polityczną Poprawnością. Naiwne młode kobiety, które dały się nabrać na Hillary kampanię wyborcza, teraz szlochają z rozpaczy, jako że „szklany sufit” awansu w korporacjach, który Hillary obiecała rozbić, będzie dla nich ciągle istniał.

Partia PP ( Politycznej Poprawności) jako element „nadbudowy” systemu kontrolowania demokracji.

Partia Politycznej, a raczej Ruch Politycznej Poprawności ma dość długa historię. Ostatnio wykorzystywany był przez Hillary Clinton do celów propagandy wyborczej. Ruch ten zaczął się na uniwersytetach, na których profesorowie kierunków nauk nazwijmy je „liberalnych”, takich jak psychologia, socjologia, historia itp. poczuli się oszukani w swojej ważności i dochodach w stosunku do profesorów nauk ścisłych, jak matematyka, fizyka, inżynieria i medycyna. Tak się składa, że studenci którzy wybrali studia „liberalne” zauważyli zbieżność interesów z „liberalnym” ciałem pedagogicznym. Ta grupa ludzi po ukończeniu studiów przejęła stanowiska w strefie propagandy, czy w tak zwanych „mediach”, czyli prasie i TV. W przeszłości, kiedy komunizm jeszcze istniał, byli zwolennikami walki klasowej. Najbardziej odpowiadał im Trockizm, jako że zakładał rewolucję światowa, w której nasi młodzi ludzie chcieli odegrać wiodącą rolę.  Po upadku ZSSR i z tym większości partii komunistycznych na świecie, grupa „postępowych” amerykańskich idealistów porzuciła trockizm, jako przewodnią ideologię i wymyśliła inne kierunki walki wyzwoleńczej.  Ostatnio grupa ta walczy o prawa kobiet, które są upośledzone w swojej dążności do kariery zawodowej, o równouprawnienie ludzi o różnych skłonnościach seksualnych i o innym kolorze skóry niż biały.  Jakież było zdumienie Hillary Clinton i jej wyznawców, kiedy się okazało, że w wyborach prezydenckich Hillary nie uzyskała wystarczającej ilości głosów, mimo, że cała maszyna propagandowa starła się zdyskwalifikować Trumpa jako rasistę, homofoba i szczypiącego kobiety w pośladki. Prawdę mówiąc wolne wybory są ostatnia ostoją amerykańskiej demokracji. Można by powiedzieć, że poplecznicy Hillary Clinton, a właściwie istniejącej sitwy, która ma duże finansowe interesy w utrzymaniu istniejącego układu, „obudzili się z ręką w nocniku”. Obawiam się jednak, że w przyszłości, jeśli ilość ludzi na zasiłkach rządowych przekroczy ilość ludzi pracujących, może się zdarzyć, że pewna forma komunizmu zostanie wprowadzona w USA drogą demokratyczną.

Unieważniono Pierwszy Dodatek Do Amerykańskiej Konstytucji

 Wolność słowa została nam odebrana, szczególnie tym, którzy pracują w rządowych instytucjach i uczelniach. Nikt nie chce się do tego przyznać, że pierwszy dodatek do  Amerykańskiej Konstytucji został po cichu unieważniony. Możemy, co prawda, zgodnie z dodatkiem Nr. 2  kupić pistolety i karabiny maszynowe, ale nie wolno nam otwarcie mówić to, co myślimy, szczególnie, jeśli to myślenie może być uważane za ksenofobiczne, homofobiczne, rasistowskie, obrażające uczucia kobiet albo je poniżające w spojrzeniach lub intencjach. Zastraszeni uniwersyteccy profesorowie są spędzani jak owce na kilkugodzinne zebrania na których są „szkoleni” co im wolno mówić a co niewolno w stosunku do studentów albo kolegów. Słuchacze są poinformowani, że jeśli wykryją niewłaściwe intencje ( nie koniecznie fakty) któregoś z członków fakultetu to winni natychmiast sporządzić odpowiedni donos do vice-rektora, odpowiedzialnego  za polityczną poprawność na Uniwersytecie. Terror ten jest efektywny, jako że konsekwencje są poważne i mogą się skończyć usunięciem z Uniwersytetu. Szkoły te straciły ich najbardziej istotną wartość, jaką jest wysoka jakość nauki i nauczania. Jakość została zastąpiona Polityczną Poprawnością. Powstały nowe katedry, o których kilkanaście lat nikomu się nie śniło. Niestety ukończenie tych absurdalnych kierunków studiów jak nauka o feminizmie, homoseksualizmie, rasizmie, Islanofobii i xenofobii, misogyny  i temu podobnych a trudnych do wymówienia nie gwarantuje zatrudnienia, jako że jeszcze nie ma w USA „nakazów pracy”, które istniały w systemie sowieckim.

 Oto co napisał Rektor dwu Uniwersytetów.

„Polityczna poprawność jest najważniejszym wrogiem wolności myśli w dzisiejszej edukacji. Ona podważa nasza zdolność do przyjmowania, przekazywania i przetwarzania wiedzy. Polityczna poprawność ogranicza zróżnicowanie idei przez ideologiczną koncentrację raczej  na odcieniach obrazu  niż na samym obrazie”.

Michael Schwartz, Rektor - emeritus, Kent State University i Cleveland State University

Kto z Politycznej Poprawności ma korzyść a kto stratę?

Tracą przede wszystkim studenci, którzy dali się nabrać na fałszywą „naukę” i fałszywe cele ruchu PP.

W następnej kolejności, tracą Uniwersytety tworząc fakultety z nieprzydatnymi w praktyce politycznie poprawnymi kierunkami.

Traci społeczeństwo, czyli my wszyscy, jako że koszt studiów dla wszystkich studentów wzrasta w proporcji do zatrudnienia dobrze płatnych specjalistów od Politycznie Poprawnego zachowania.

Kto zyskuje? Zyskuje „nadbudowa” finansowej oligarchii, czyli:

Zyskują profesorowie i konsultanci „wiedzy” o Politycznej Poprawności.

Zyskuje polityczna koteria, kto ktokolwiek nią jest, która może używać otumanionych studentów do własnej politycznej gry, jak to miało miejsce w czasie i po ostatnich wyborach prezydenckich w US.

W sumie olbrzymie inwestycje, jakie oligarchia uczyniła w polityczną nadbudowę, czyli w propagandę poprzez różnego rodzaju „media” rzucone zostały w błoto, czyli wszyscy udziałowcy obudzili się nagle „ z ręka w nocniku”. Przeciętni ludzie pracy w tym także kobiety, tym razem nie dali się oszukać. Nie zachłysnęli się słowem „misogyny”, którego nie słyszeli  od matki czy ojca. Wiara Oligarchów i ich „instrumentów propagandy”, że mają niezawodną metodę na wieczną kontrolę nad społeczeństwem, bez przerywania jej błogiego snu, została zachwiana. Już widzę nerwowe zamówienia do „trustów mózgów”, aby intelektualiści z American Enterprise Institute i temu podobnych wymyślili coś nowego. Nie znaczy, że Oligarchia została kompletnie pokonana. Zobaczymy jaki kamuflaż przyjmie w przyszłości? Wiele lat temu, kolega z PRL-u powiedział o komunistycznej ekonomii, że: „Prawa wartości nie da się wydymać”. Prawda jest jednak naga i dla Oligarchii smutna, że mimo wielu prób przez „wybitnych finansowych specjalistów”, także tu w Ameryce prawa wartości, nie uda się wydymać....na dłuższą metę. Znaczy to po chłopsku, że „nie można żyć w nieskończoność na kredyt, za  pieniądze oparte o świeże powietrze, ale próbować trzeba”. Czyli po rosyjsku , стараться нада.

Jan Czekajewski